17 mei 2015. Ik was wakker geworden om 4:00 uur om op de blog te schrijven. Maar ik was te moe en sliep na een paar minuten opnieuw. Ik slaap tot 6:30. Het was mijn gewoonte om echt vroeg wakker te worden. daarna doe ik in de blog of verzenden of beantwoorden de e-mails even schrijven.. Meestal om zes uur begin ik mijn spullen voorbereiden en koffie drinken en een beetje van brood eten. Deze keer gaat het anders.
We aten onze ontbijt in de cafe, 5 euro per persoon. Tussen de mensen die gingen eten, ontmoet we Ginny voor de tweede keer. We hebben haar in Sto. Domingo de la Calzada eerder gezien. Ze was met een Nederlandse vrouw. Ginny heeft wel niet alle etappe gelopen. Zij heeft wel de camino afgekort door bus of taxi rijden.
We aten onze ontbijt in de cafe, 5 euro per persoon. Tussen de mensen die gingen eten, ontmoet we Ginny voor de tweede keer. We hebben haar in Sto. Domingo de la Calzada eerder gezien. Ze was met een Nederlandse vrouw. Ginny heeft wel niet alle etappe gelopen. Zij heeft wel de camino afgekort door bus of taxi rijden.
Dit etappe heeft een afstand van 26 km. Het kostte me 9 uren lopen.. Er is geen vlakke terrein in Galicia. Het is altijd bergop en bergaf topografie. Wat een verschil van de vlakke mesetas. Zie gradient kaart:
In Palas del Rei pauzeerde ik. Het was warm. Ik had ergens ijs gekocht. Ik drank café con leche cola en at een taart in een bar-café.
Langs de weg, ontmoet ik een man op rolstoel en zijn vrouw. Ericus en Suzanne. Vijftien jaar geleden in Italië zijn rugkraak was gebroken in een duik op een ondiep water. Hij was 19 jaar oud. De man was geparalyseerd. Hij kon niet meer zijn benen gebruiken.
Ericus bestuurde zijn rolstoel handmatig met de hulp van zijn vrouw. Het was moeilijk om te zien hoe ze kon dat doen wegens de ruwe omstandigheden van de weg. Af en toe kregen ze hulp van pelgrims als de weg hard is. Ze waren van plan om niet alleen Compostela te bereiken maar verder naar Finistierre. Ze hadden ook een hondje, een dachshund. Alledrie maakten een ontzettend mooie gezelschap.
Het was heet. Mij voeten voelden ze heet en pijnlijk. Na Leboreiro kwam ik een middeleeuwse brugje over Rio Seco. Ik trok mijn schoenen en sokken af en ik liet mijn voeten in del koel water van de beek afkoelen. Meer dan een kwartiertje rustte ik bij de beek.
Sinds Barbadelo miste ik vrienden die we eerder ontmoet hadden. In dit etappe kwam ik alleen een Zweedse meisje en haar moeder die in eerder etappe heb ik ze gezien. Hun bestemming in dit etappe was ook Melide.
Na Furelos was de weg een beetje vlak tot Melide, een stad. We hebben aangemeld in Albergue O'Cruzeiro. Het kostte 10 euro per persoon. Ik heb gedoucht, kleren gewas. Eventjes naar bed rusten.
Geld was bijna op. Gelukkig waren er Banken dichtbij. Mijn broer en ik hebben geld van de geldautomaat gehaald.
Zie video clip van de etappe:
Toen het was tijd voor diner. Geen keuken in de albergue dus moesten we naar een restaurant. Mijn broer en zijn vrienden hebben octopus gerecht besteld. Ik niet omdat octopus pas me niet aan. Ik besteld een andere gerecht.
Na het eten sliepen we slaap vroeg. Moe en uitgeput was ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten