14 mei 2015. We moesten nog ontbijt in de albergue hebben. Het was vrij eenvoudig ding. Brood, oplos koffie, melk, yoghurt, jam, dat was het. Daarna moesten we afrekenen voor de logies en eten. Daarvoor heb ik betaald 15 euro voor alles. Redelijk genoeg.
En dan de trek. De etappe was hard. Kijk aan de kaart:
(Bron: http://caminodesantiago.consumer.es/los-caminos-de-santiago/frances/)
De afstand was 32 km. De eerste 20 km was meestal bergop met een hard klim van 300 meter naar het dorp Faba. Nog moesten we verder stijgen tot ruim 400 meter. Er waren drie cols dat we moesten passen. Eerst was O Cebreiro, dan Alto San Roque en de derde was Alto Polo. De cols waren ruim 1300 meters hoog. Bij de laatste was heb na 8 uren bereikte. De laatste 12 km was de daling tot bijna 700 meter naar beneden. In som, heb ik 10 uren en 40 minuten besteed voor dit etappe. Je kon dit vergelijken met de Pyrenees oversteken.
En dan de trek. De etappe was hard. Kijk aan de kaart:
De afstand was 32 km. De eerste 20 km was meestal bergop met een hard klim van 300 meter naar het dorp Faba. Nog moesten we verder stijgen tot ruim 400 meter. Er waren drie cols dat we moesten passen. Eerst was O Cebreiro, dan Alto San Roque en de derde was Alto Polo. De cols waren ruim 1300 meters hoog. Bij de laatste was heb na 8 uren bereikte. De laatste 12 km was de daling tot bijna 700 meter naar beneden. In som, heb ik 10 uren en 40 minuten besteed voor dit etappe. Je kon dit vergelijken met de Pyrenees oversteken.
De eerste dorpje die we kwamen was Las Herrerias. De weg was vrij vlak tot Hospital, een kleiner dorpje. Daarna de weg steeg. Ik bereikte La Faba in een langzaam tempo. Dit was een kleine dorp. De zoon scheen niet en het was vrij fris morgen, en vrij mistig toe. Na ruim drie uren lopen bereikte de grens van Galicia. Hongerig en dorstig heb ik in een bar-café in La Laguna con leche en een groot stukje chocolade cake.
Verder aan. De weg steeg. Mist en regenbui raakten ons. Ik droeg mijn poncho aan. De temperatuur daalde. Maar ik en andere pelgrims moesten doorgaan. Eindelijk bereikte ik O Cebreiro col. In een cadeauwinkel kocht ik postkaarten en zegels. Na schrijven in de postkaart heb ze ingeleverd bij de winkel. Het lijk wel dat O Cebreiro een bekende rustplaats voor pelgrims met de aanwezigheid van winkels, cafés en albergues. Ik moest nog verder aan na een kwartiertje rusten. Dit is maar de eerste col. Er zijn nog twee cols dat ik moest oversteken. Overal in de bijna hele stuk van Galicia zie men schitterend panorama van kleine dorpjes, pastoraal landschaap, ravijnen en kloven, wolken die weg bedekte. Mistig en koud, de pelgrims trokken hun poncho aan tegen de wind en kou. Het is alsof men in Zwitserland is.
Ik liep voor een tijd op een bergrug een daarna was het geleidelijk bergaf tot Linares, nog een kleine dorp. Ik kocht een cola en een pakketje amandelen bij een winkel omdat ik dorst en honger heb. Na een daling de weg steeg tot de pas van Alto San Roque. Langzaam tempo deed ik. Na de pas was het bergad tot Hospital de Condesa. Daarna steeg de weg tot de pas van Alto de Poio (1335 m. hoog.) Dus als men de hoogte bereikt gaat tellen, heb men 675 meter hoog bereikt vanuit Ruitelan op de hoogte van 671 meter boven de zeespiegel. Op de col was er een café. Cola drinken en de rest van de amandelen opeten. Even praten met een stel van Nederlanders. Kort rusten deed ik. Acht uren heb ik wel besteed om de laatste col te bereiken. Ik moest nog ruim 12 kilometer meer lopen. Gelukkig de weg daalde tot Triacastela. Als ik een tempo van 3 kilometer per uur doen dan kon ik Triacastela in 3 uren bereiken.
Verder liepen we samen tot Triacastela. Omdat het bergaf is kon ik ze bijhouden. Ze waren vrolijk aan het lopen Spelen in snel tempo doen. Gelukkig heb ik ze op video opgenomen.
Zie video clip hier:
Het was 6 uur 's avond toen ik Triacastela bereikte. Het koste me 11 uren lopen met een tempo van bijna 3 kilometer per uur.
Wat een toeval heb ik hun albergue gezien. Ik melde daar in hun plek. Had ik ze niet gezien zal ik in andere albergue gaan logeren. Meteen samen met mijn broer en Doug gingen we boodschappen doen voor onze avondmaaltijd. Kippen gerecht en soep, vis en rijst hadden we. Ashok, Mei, Jen, Viktoria waren ook mee.
Wat een toeval heb ik hun albergue gezien. Ik melde daar in hun plek. Had ik ze niet gezien zal ik in andere albergue gaan logeren. Meteen samen met mijn broer en Doug gingen we boodschappen doen voor onze avondmaaltijd. Kippen gerecht en soep, vis en rijst hadden we. Ashok, Mei, Jen, Viktoria waren ook mee.
Tot Santiago de Compostela, moeten we nog 134 km. lopen. We hebben besloten om dit stuk in 6 dagen te gaan doen. Hopelijk dat ik geen hoge bergen gaan oversteken. In Spanje kun men veel verrassingen tegen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten