12 mei 2015. Dit was een 32 kilometer etappe. Het weer bericht heeft voorspeld 31 graden. Zie kaart:
(Bron: http://caminodesantiago.consumer.es/los-caminos-de-santiago/frances/)
De albergue café-bar opende vroeg. Na een café con leche toegevoegd met veel suiker voor energie, om zes uur vertrok ik als de eerste. Mijn broer en de rest waren nog in de slaapkamer. Donker was het en ik moest mijn hoofd lampje gebruiken. De weg daalde snel. De eerste dorp die ik tegen kwam was Riego de Ambros, een kleine middeleeuwse dorpje.
Voor 3 uren naar beneden van een 1000 meter hoogte naar 500 meter heb de kleine gemeente van Molinaseca, een mooie middeleeuwse stadje. Nog vrij vroeg te pauzeren ging ik gewoon door. In Campo, een gemeente drie kilometer voor Ponferrada, mij broer en Doug hebben me ingehaald.
Het een warme dag. Mijn voeten deden pijn. Een half kilometer voor het centrum van Ponferrada, heb ik mijn schoenen en sokken uitgetrokken en liep ik op mijn blote voeten naar het centrum. De trottoir was een beetje koud maar mijn voeten voelden iets beters als ze afgekoeld zijn. Op een terras zag ik mijn mijn broer en Doug aan het koffie.drinken. Ik besteld cafe con Leche en een appeltaart.
(Bron: http://caminodesantiago.consumer.es/los-caminos-de-santiago/frances/)
De albergue café-bar opende vroeg. Na een café con leche toegevoegd met veel suiker voor energie, om zes uur vertrok ik als de eerste. Mijn broer en de rest waren nog in de slaapkamer. Donker was het en ik moest mijn hoofd lampje gebruiken. De weg daalde snel. De eerste dorp die ik tegen kwam was Riego de Ambros, een kleine middeleeuwse dorpje.
Voor 3 uren naar beneden van een 1000 meter hoogte naar 500 meter heb de kleine gemeente van Molinaseca, een mooie middeleeuwse stadje. Nog vrij vroeg te pauzeren ging ik gewoon door. In Campo, een gemeente drie kilometer voor Ponferrada, mij broer en Doug hebben me ingehaald.
Het een warme dag. Mijn voeten deden pijn. Een half kilometer voor het centrum van Ponferrada, heb ik mijn schoenen en sokken uitgetrokken en liep ik op mijn blote voeten naar het centrum. De trottoir was een beetje koud maar mijn voeten voelden iets beters als ze afgekoeld zijn. Op een terras zag ik mijn mijn broer en Doug aan het koffie.drinken. Ik besteld cafe con Leche en een appeltaart.
Daarna liepen wij verder. Sinds hebben zij en sneller tempo was ik achter gelaten. Ponferrada is redelijk een grote stad. Er waren gemeente die waren dichtbij aangesloten. Ik paste langs Compostilla en verder op Columbrianos. Ik pauzeerde bij de fontein van de kerk in Columbrianos. en at mijn lunch van brood en chorizo. Na bijvullen van water flessen ging ik verder.
Fuentes Nuevas en Camponaraya waren geen dorpjes maar wel stadjes. Ze hebben iets van moderne sfeer in de zin dat ze voor de pelgrims die langs kwamen meestal geen ouderwetse straten en huizen zien. Na achterlaten van Camponaraya, was de weg een beetje heuvelachtig.
Een paar kilometer voor Cacabelos, zag ik een stel liepen samen met pakezel in tegenover richting. Ik was benieuwd. Ik vroeg ze de naam ven de Ezel. Sam was de naam. Ik vroeg waar gingen ze naartoe.
Ze beantwoorden me dat ze naar Duitsland samen met de ezel zouden gaan. Ze moesten duizenden kilometers lopen.
Eindelijk heb ik Cacabelos bereikt na 9 uren en 30 minuten lopen. Het betekend dat ik ruim 3,4 kilometer per uur gelopen heb. Wegens de geleidelijke dalende weg kostte het me niet zo veel kracht. Ik zocht de municipaal albergue. Die lag verder op de hoofdstraat. Daar zag ik mijn broer en zijn vriend.aan het rusten. Ik vroeg ze of ze aangemeld zijn. Ze zeiden nee en gaan ze een andere plek zoeken. Voor me was de albergue genoeg en melde ik aan voor 5 euro. Ik heb mijn plek gevonden. Daarna douche ik, waste mijn kleren en ruste. De dag was nog warm. Na een uur of twee hebben ze me getelefoneerd dat ze een plek samen met de rest van de groep gevonden hebben. Ze hebben me uitgenodigd om daar te gaan logeren omdat ze een extra plek hebben en ik hoefde niet extra te betalen. Ik beslist samen me ze te zijn. Jammer dat ik van de albergue mijn terug had.
Het was meer van een hostel. De naam is Hostal Gallego. In een vier-persoon kamer hebben we gehad. Eventjes naar de alimentatie winkel om brood en worst te kopen. Terug naar de hostel. Ze hebben pulpo ofwel octopus. Ze hebben me een stukje aangeboden. Ik probeerde te eten maar het lukte me niet. Meteen moest ik naar de W.C. om over te geven. Later aten we in de bar-restaurant in de begane grond onze diner.
Zie video klip hier:
De dag was nog warm. We trokken de ramen open. Ik ging voor de tweede keer douche doen. Naar bed. Maar ik vond de bed te warm. Eindelijk lag ik op vloer waar het koeler was.
Voor morgen waren niet zeker waar onze destinatie was.
Fuentes Nuevas en Camponaraya waren geen dorpjes maar wel stadjes. Ze hebben iets van moderne sfeer in de zin dat ze voor de pelgrims die langs kwamen meestal geen ouderwetse straten en huizen zien. Na achterlaten van Camponaraya, was de weg een beetje heuvelachtig.
Een paar kilometer voor Cacabelos, zag ik een stel liepen samen met pakezel in tegenover richting. Ik was benieuwd. Ik vroeg ze de naam ven de Ezel. Sam was de naam. Ik vroeg waar gingen ze naartoe.
Ze beantwoorden me dat ze naar Duitsland samen met de ezel zouden gaan. Ze moesten duizenden kilometers lopen.
Eindelijk heb ik Cacabelos bereikt na 9 uren en 30 minuten lopen. Het betekend dat ik ruim 3,4 kilometer per uur gelopen heb. Wegens de geleidelijke dalende weg kostte het me niet zo veel kracht. Ik zocht de municipaal albergue. Die lag verder op de hoofdstraat. Daar zag ik mijn broer en zijn vriend.aan het rusten. Ik vroeg ze of ze aangemeld zijn. Ze zeiden nee en gaan ze een andere plek zoeken. Voor me was de albergue genoeg en melde ik aan voor 5 euro. Ik heb mijn plek gevonden. Daarna douche ik, waste mijn kleren en ruste. De dag was nog warm. Na een uur of twee hebben ze me getelefoneerd dat ze een plek samen met de rest van de groep gevonden hebben. Ze hebben me uitgenodigd om daar te gaan logeren omdat ze een extra plek hebben en ik hoefde niet extra te betalen. Ik beslist samen me ze te zijn. Jammer dat ik van de albergue mijn terug had.
Het was meer van een hostel. De naam is Hostal Gallego. In een vier-persoon kamer hebben we gehad. Eventjes naar de alimentatie winkel om brood en worst te kopen. Terug naar de hostel. Ze hebben pulpo ofwel octopus. Ze hebben me een stukje aangeboden. Ik probeerde te eten maar het lukte me niet. Meteen moest ik naar de W.C. om over te geven. Later aten we in de bar-restaurant in de begane grond onze diner.
Zie video klip hier:
De dag was nog warm. We trokken de ramen open. Ik ging voor de tweede keer douche doen. Naar bed. Maar ik vond de bed te warm. Eindelijk lag ik op vloer waar het koeler was.
Voor morgen waren niet zeker waar onze destinatie was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten