22e dag van Sta. Catalina de Somoza tot El Acebo

11. mei 2015. Dit is een 30 km. etappe. Het duurde 10 uren en een helft de tijd om te lopen want we moesten en col van ruim 1.500 meter oversteken. Ik deed een tempo van iets minder dan 3 kilometer per uur. Zie kaart:

(Bron:  http://caminodesantiago.consumer.es/los-caminos-de-santiago/frances/)

We startten vanaf 982 meter niveau. De weg naar de col was langzaam aan het stijgen. In El Ganso, een echt kleine dorp, aten we onze ontbijt van gebakken eieren, brood en café con leche. Verder aan, halverwege tot Rabanal del Camino, zag ik veel gekruist takken op de ijzeren hek gezet. Ik deed ook mee.  Rabanal is ook een kleine dorp. Ik ging verder zonder te stoppen.

Ruim twee kilometer na de dorp kwam ik tegen een fontein. Daar rustte ik.  Schoenen en sokken uitdoen omdat het weer vrij warm is. Ik heb mijn water flessen heb bijgevuld. De weg stijg iets meer. Eindelijk bereikte ik Foncebadon. Daar zag ik mijn broer, Doug en Jenn. Ik heb twee blikjes cola gedronken.wegens het warme weer.  Verder heb ik een pakje pinda's gekocht.


De we steeg verder tot 1500 meter hoogte. Hier pelgrims komen de bekende ijzeren kruis tegen. Het is de plek waar pelgrims laat een steen of twee neerliggen ter herinnering van hun bedevaart.  Voor honderden jaren, deden de pelgrims zo tot men ruim 3  meter hoog stapel van stenen kon zien. Veel pelgrims maakten wensen op de kruis. Behalve stene lieten de pelgrims ook allerlei dingen. Ik had twee stenen achter gelaten en een wens geschreven in een papier. Mijn wens  die geplakt op de paal is, vroeg meer kracht voor twee geliefde om meer kracht te hebben om door te gaan met leven. Mijn wens was ook mijn gebed.

De weg daalde een beetje tot ik Manjarin bereikte.  Dat is mooie. Een albergue die heeft geen elektrisch licht, geen heet water, geen wifi en voor een w.c. alleen een huisje met een hol in de grond.  Tot zag ik Jessica, Tom, Ashley en Magnus gingen voor de nacht logeren. 

Om 17:00 uur bereikten we El Acebo, een kleine dorp. De eerder albergues die we voor onze plekken gevraagd waren vol

We moesten verder tot de nieuwe aangewezen albergue. Het was de nieuwe en grootste albergue die verder van dorpscentrum lag. Het was de Casa del Peregrinos. Het gebouw had een modern in architectuur. Het kost 10 euro per bed.  Mijn broer en ik waren in een 8-persoons kamer.  Elke bed heeft eigen stopcontact.. Wifi was aanwezig. Allen we konden niet koken en kleren wassen.  We moesten onze kleren naar de wasserij. Daar de albergue medewerker deed onze kleren in de was machine en de droger. Het kostte me 3 euro.

Zie video klip hier:

Eten kostte 10 euro.  Eten was oké genoeg. We krijgen een hoofdgerecht, een toetje en drankje (water of wijn).