Afstand 24 km. Het is niet hard . Aangezien dat de hoogte van meer dan 100 meter twee keer moesten we passen. Toch zijn er in dit Galicia landschaap niet zo zoveel vlakke weg. Het is meestal bergop en bergaf hier en daar. Achteraf gezien toen ik klaar was met dit etappe, het kostte me meer dan zes uren te gaan doen.
Ik begon vroeg. Mijn broer en de rest gingen later omdat ze de bagage van de dames vervoer regelen. De taxi kantoor waarover ze konden regelen was dicht en ze moesten tot 8:00 uur tot de kantoor gaat openen.
Ik ging door. Er was een alternatieve route maar ik pakte het niet. De weg steeg tot San Xil. Het is een kleine dorp met een paar huizen. Ik staak de pas van Alto de Riocabo over. Daarna de weg daalde geleidelijk. Montan was ook een kleine dorp met een paar huizen. Zo is Furela, Pintin en Aguida.
Allemaal zijn oude dorpjes met hun kromme een hoofdstrat. San Mamede is ook heel klein.
Sarria is een redelijke grote stad. In een alimentatie winkel heb ik brood, fuet en cola gekocht.
At en drank ik als ik langs in het centrum liep. Bijna aan het eind van het centrum is de bekende plek van Rua Major waarin zitten veel albergues en bar-cafes, restaurants en terrasen. Hier eigenlijk is de lievelings plek van de pelgrims.
At en drank ik als ik langs in het centrum liep. Bijna aan het eind van het centrum is de bekende plek van Rua Major waarin zitten veel albergues en bar-cafes, restaurants en terrasen. Hier eigenlijk is de lievelings plek van de pelgrims.
Buiten de stad kwam ik een oude abdij tegen -- de Abdij Magdalena -- gebouwd in 1300 eeuw. Daarna was de weg bergaf tot men zou een echt heel oude en kleine Romeinse brug over Rio Celerio. Voor een tijd liepen de pelgrims in de dal. Ik staak een autoweg en een spoor over.
Daarna begon de weg te stijgen. Op weg naar boven pakte ik biscuit van een donaties kraan. Niemand was daar en ik liet een paar centen bij de donaties box. De pelgrims en ik klimmen verder. Toen ik bijna Vilei bereikte kwam ik tegen Lazlo, die ik eerder ontmoet in Estela. Ik vroeg hoe komt dat je hier bent zei ik tegen hem. Omdat hij snel kon lopen, verwachtte ik dat hij is verder weg. Hij zei dat hij een paar dagen wegens blessure moest rusten. Hij laat me de pleisters die door Anna aan hem gegeven op zijn been zien. Daarna heeft me achtergelaten.
Eindelijk heb ik Albergue O Pombal bereikt. Ik melde aan. Het was een mooie albergue, schoon en heeft een gezellig sfeer. Het heeft een keuken dus konden we koken. Ik heb gedoucht, kleren gewassen met de zeep van de albergue omdat mijn zeep in Triacastela achterlaten was. Gelukkig was er ook shampoo. Kleren was snel droog omdat het een warm en winderig dag was. Na een tijd kwam my broer, Doug en Jenn binnen. Ze gingen aanmelden. We waren in een kamer. De andere leden van Cesars groep waren in andere albergue.
De rugzak van Jen is nog niet gekomen. De hospitalero regelde. Hij telefoneerde mensen die betrokken met leveren van bagage. Ruim een uur kwam een taxi. De chauffeur heeft de rugzak van Jenn mee gebracht.
Toevallig heeft de albergue een kleine alimentatie voorraad. We kopen alle benodigheden voor onze diner. Cesar kookte. We hadden de hele keuken voor ons alleen. In tijd hebben we een uitgebreid recepten voorbereid. We aten omelet, gebakken rijst, noedel soep en bonen met varkensvlees erin. Later na het diner maakte ik koffie met gemalen koffie.
We moeten nog 109 km. om Santiago de Compostela te bereiken. Zo ver hadden we 666 km. gedaan.
Om bij te houden, soms pakten de vrouwen de taxi of wel laten ze hun rugtassen via taxi naar de volgende bestemming. Blaren hebben twee vrouwen er last van. Toch gaan ze door. Er was ook een discusiie of we in dit afstand in vier of vijf dagen moesten doen. Eindelijk besloten we om 4 dagen de hele resterende afstand te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten