6 mei 2015. Dit was een ruime 25 km etappe. Ik heb het gehaald in 7 uren en een kwartiertje.
We begonnen vroeg. Voor 7:00 uur waren we weg. De weg was mistig toen we halverwege naar Moratinos maar daarna was het weg. Moratinos is een dorp bekend voor de zogenaamd çastillo de Moratinos' of wel winekelders die liggen binnen een heuveltje. Het lijk wel een hobbit huis.
Daarna gingen we naar San Nicolas de Real Camino verder. Het is ook een kleine dorp met veel lege huizen. Daarna volgenden we de pad langs de snelweg naar Sahagun. /een kilometer voor Sahagun, staak we de snelweg over volgden we een pad. De aanwijzing in de weg was duidelijk genoeg. We staak over een antiek brugje en we kwamen een kapelletje en een rustplaats tegen. Ik noem een pauze en at min lunch.
In Sahagun kocht ik in een alimentatie winkel Spaans Chorizo en Navelinas sinas. Sahagun was meer dan een dorp met veel meer mensen. Het was ook een bekende gemeente.
Verder aan naar de splitsing waar we kunnen een keuzes maken, langs de autoweg of op de Romeinse weg van oudheid van Calzada de Coto tot Carzadilla de Los Hermanillos . We pakten de later. Langs de weg kocht ik bij een alimentatie winkel Salchichon, een soort Spaans worst, en nog meer sinas. Samen met mijn broer en zijn vrienden hebben we pauze bij een rustplaats genomen. Daarna gingen we verder langs de Via Trajano, de oude Romeinse weg.
Ze waren sneller dan ik en na een paar minuten was ik achtergelaten. Laat maar. De zon scheen hard. Mmijn linker voet nagels deed pijn. Ik moest stoppen en rust nemen. Uitdoen met schoenen en sokken, op de gras liggen met mijn rugzak op mijn rug. Na een kwartiertje was ik op weg. Eindelijk heb ik Calzadilla de Los Hermanillos.
We begonnen vroeg. Voor 7:00 uur waren we weg. De weg was mistig toen we halverwege naar Moratinos maar daarna was het weg. Moratinos is een dorp bekend voor de zogenaamd çastillo de Moratinos' of wel winekelders die liggen binnen een heuveltje. Het lijk wel een hobbit huis.
Daarna gingen we naar San Nicolas de Real Camino verder. Het is ook een kleine dorp met veel lege huizen. Daarna volgenden we de pad langs de snelweg naar Sahagun. /een kilometer voor Sahagun, staak we de snelweg over volgden we een pad. De aanwijzing in de weg was duidelijk genoeg. We staak over een antiek brugje en we kwamen een kapelletje en een rustplaats tegen. Ik noem een pauze en at min lunch.
In Sahagun kocht ik in een alimentatie winkel Spaans Chorizo en Navelinas sinas. Sahagun was meer dan een dorp met veel meer mensen. Het was ook een bekende gemeente.
Verder aan naar de splitsing waar we kunnen een keuzes maken, langs de autoweg of op de Romeinse weg van oudheid van Calzada de Coto tot Carzadilla de Los Hermanillos . We pakten de later. Langs de weg kocht ik bij een alimentatie winkel Salchichon, een soort Spaans worst, en nog meer sinas. Samen met mijn broer en zijn vrienden hebben we pauze bij een rustplaats genomen. Daarna gingen we verder langs de Via Trajano, de oude Romeinse weg.
Ze waren sneller dan ik en na een paar minuten was ik achtergelaten. Laat maar. De zon scheen hard. Mmijn linker voet nagels deed pijn. Ik moest stoppen en rust nemen. Uitdoen met schoenen en sokken, op de gras liggen met mijn rugzak op mijn rug. Na een kwartiertje was ik op weg. Eindelijk heb ik Calzadilla de Los Hermanillos.
Zie kaart:
(Bron: http://www.elcaminosantiago.com/Camino-Santiago-Map-Camino-Frances-Profiles-32-Etapas.htm)
We hebben in de municipaal albergue aangemeld. We waren niet zo veel. Minder dan 15 personen waren ingeschreven voor de dag. Gelukkig kunnen we koken. De albergue vraag alleen maar donaties. De hospitalero (iemand die verantwoordelijk voor de albergue) was een gastvrij en lollig man. Zijn naam was Jose ook.
Christie, de Koreaans-Amerikaans meisje en ik gingen boodschappen doen. Ik kocht alleen voor mezelf. Bruine suiker en artisanaal gepekeld olijven. Tobias de Duitser heeft een gewone Duitse maaltijd voorbereid. Grote salad gerecht, gebakken aardappelen, gekookte eieren, avocado's en broed. Mijn broer, ik en Vann de vietnamees assisteerden hem. Samen eten deden wij.
Zie video clip hier:
We hebben in de municipaal albergue aangemeld. We waren niet zo veel. Minder dan 15 personen waren ingeschreven voor de dag. Gelukkig kunnen we koken. De albergue vraag alleen maar donaties. De hospitalero (iemand die verantwoordelijk voor de albergue) was een gastvrij en lollig man. Zijn naam was Jose ook.
Christie, de Koreaans-Amerikaans meisje en ik gingen boodschappen doen. Ik kocht alleen voor mezelf. Bruine suiker en artisanaal gepekeld olijven. Tobias de Duitser heeft een gewone Duitse maaltijd voorbereid. Grote salad gerecht, gebakken aardappelen, gekookte eieren, avocado's en broed. Mijn broer, ik en Vann de vietnamees assisteerden hem. Samen eten deden wij.
Zie video clip hier:
Calzadillo is een dorpje. Niet zo veel pelgrims gaan daar naar toe. Vanuit dit dorpje, moet men een 18 km afstand pakken voor hij of zij de volgende dorp kon bereiken. Voor sommige is de weg saai of te lang zonder rust plekken. Voor sommige is dit teveel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten