De Trein naar Gorakhpur
7 november, wat pech dat ik diarrhea kreeg. Af en toe moet ik naar de toilet. Het lijk me wel was het avondmaaltijd eten die hadden gehad een dag eerder. In de trein moet ik twee keer naar de toilet. Gelukkig had ik de Chinese pilletjes bij me. Ik slikte 5 pilletjes en nog vijf na acht uur 's avonds. Eindelijk voelde ik mij beter. Maar mijn broer voelde zich niet lekker. Die had maagpijn.
De trein kwam halfuur laat in New Delhi Trein Station. Onze ticket was 2ac (airco met berths)en onze plekken waren gevonden in A1 wagon. Gorakhpur lig ongeveer 878km van Delhi. De trein reis duurde meer dan 10 uren.
In de cabine, waren ook een Indiaanse stel. De man kon wel goed engels spreken. Hij vertelde iets van India. Kooien hebben wel hun eigenaars. Hindi mensen zijn vegetariërs. Kooien doden ze niet ook met andere beesten. Ze beschouwen kooien als hun moeders. Moeders melk drinken kindjes alleen voor een jaar of minder. Terwijl kooien melk drinken Hindi mensen door hun hele leven.
Als de vee kunnen niet meer werken of te oud of bijna sterven, er is wel een plek, een soort hospice voor de vee in de dorp. Als een koe stierf, ze begraven de beest.
Nepal Grens
De volgende dag, 8 november, arriveerde de trein rond 12 uur in Gorakhpur aan. We gingen meteen naar de bus station. We pakten de bus naar Sinuali, een Indiaanse en Nepalees grens gebied. Het was een 3-uren reis. Het koste de reis minder dan 1 euro per persoon. Geen airco bus en de zitplaats helemaal hard.
We kregen onze Nepalees visa. My broer betaalde de visa fee met een waarde van 25 U.S. Dollar elke visum. Daarna wisselde wij onze geld naar Nepalees Rupees. We pakten Bus naar Bhairawa, een gemeente dichtbij Sinauli om daar te slapen in a hotel. We logeerden in een hotel die heet Moon Glow. We waren moe van een lange reis Kathmandu ligt 8 uren reizen ver.
Kathmandu
Vroeg 's morgen volgende dag, 9 november pakten wij de bus naar Kathmandu. Het was meer dan 8 uren reis.
Mijn enkel deed pijn. Achilles heel pijn. Vreemd omdat dit de eerste keer had gehad. Maar ik kon nog lopen.
Eindelijk zagen wij Kathmandu, een million mensen stad. Ik dacht dat het was alleen maar een grote dorp.
Wij huurden een taxi. Wij logeerden in het centrum in een guesthouse, Hotel Discovery. 13 dollars twee-persoons kamer.
Volgende dag, 9 december wandelden wij in oude gebied van Kathmandu voor 4 uren. Huizen van midden-eeuw, ramen met mooie lijsten, echt oude balkons. De pleins waar de markt waren zijn vol met mensen.
Me, kon ik niet goed lopen wegens Achilles heel. Pijn was nog erger geworden daarna kocht ik pijnstiller pilletjes (Brufen).
Het is nog erger geworden met mijn diarrhea. De pilletjes die we gekocht hebben hadden geen goed gedaan. Ik moet naar de toilet 6 keer naar de toilet. 'S nachts nog 5 of 6 keer. Morgen had ik nog een paar keer gedaan. Ik besluit om alleen maar gekookt water te drinken.
Wat leuk dat we een contact gehad met een Filipijnse vrouw van een oud kameraad in Kathmandu. Ze had een lunch met haar en haar zoon. Dan gingen we naar Patan om daar te logeren. We hadden een leuke Filipijnse avondmaaltijd gehad. Voor me is het helemaal heimwee.
7 november, wat pech dat ik diarrhea kreeg. Af en toe moet ik naar de toilet. Het lijk me wel was het avondmaaltijd eten die hadden gehad een dag eerder. In de trein moet ik twee keer naar de toilet. Gelukkig had ik de Chinese pilletjes bij me. Ik slikte 5 pilletjes en nog vijf na acht uur 's avonds. Eindelijk voelde ik mij beter. Maar mijn broer voelde zich niet lekker. Die had maagpijn.
De trein kwam halfuur laat in New Delhi Trein Station. Onze ticket was 2ac (airco met berths)en onze plekken waren gevonden in A1 wagon. Gorakhpur lig ongeveer 878km van Delhi. De trein reis duurde meer dan 10 uren.
In de cabine, waren ook een Indiaanse stel. De man kon wel goed engels spreken. Hij vertelde iets van India. Kooien hebben wel hun eigenaars. Hindi mensen zijn vegetariërs. Kooien doden ze niet ook met andere beesten. Ze beschouwen kooien als hun moeders. Moeders melk drinken kindjes alleen voor een jaar of minder. Terwijl kooien melk drinken Hindi mensen door hun hele leven.
Als de vee kunnen niet meer werken of te oud of bijna sterven, er is wel een plek, een soort hospice voor de vee in de dorp. Als een koe stierf, ze begraven de beest.
Nepal Grens
De volgende dag, 8 november, arriveerde de trein rond 12 uur in Gorakhpur aan. We gingen meteen naar de bus station. We pakten de bus naar Sinuali, een Indiaanse en Nepalees grens gebied. Het was een 3-uren reis. Het koste de reis minder dan 1 euro per persoon. Geen airco bus en de zitplaats helemaal hard.
We kregen onze Nepalees visa. My broer betaalde de visa fee met een waarde van 25 U.S. Dollar elke visum. Daarna wisselde wij onze geld naar Nepalees Rupees. We pakten Bus naar Bhairawa, een gemeente dichtbij Sinauli om daar te slapen in a hotel. We logeerden in een hotel die heet Moon Glow. We waren moe van een lange reis Kathmandu ligt 8 uren reizen ver.
Kathmandu
Vroeg 's morgen volgende dag, 9 november pakten wij de bus naar Kathmandu. Het was meer dan 8 uren reis.
Mijn enkel deed pijn. Achilles heel pijn. Vreemd omdat dit de eerste keer had gehad. Maar ik kon nog lopen.
Eindelijk zagen wij Kathmandu, een million mensen stad. Ik dacht dat het was alleen maar een grote dorp.
Wij huurden een taxi. Wij logeerden in het centrum in een guesthouse, Hotel Discovery. 13 dollars twee-persoons kamer.
Volgende dag, 9 december wandelden wij in oude gebied van Kathmandu voor 4 uren. Huizen van midden-eeuw, ramen met mooie lijsten, echt oude balkons. De pleins waar de markt waren zijn vol met mensen.
Me, kon ik niet goed lopen wegens Achilles heel. Pijn was nog erger geworden daarna kocht ik pijnstiller pilletjes (Brufen).
Het is nog erger geworden met mijn diarrhea. De pilletjes die we gekocht hebben hadden geen goed gedaan. Ik moet naar de toilet 6 keer naar de toilet. 'S nachts nog 5 of 6 keer. Morgen had ik nog een paar keer gedaan. Ik besluit om alleen maar gekookt water te drinken.
Wat leuk dat we een contact gehad met een Filipijnse vrouw van een oud kameraad in Kathmandu. Ze had een lunch met haar en haar zoon. Dan gingen we naar Patan om daar te logeren. We hadden een leuke Filipijnse avondmaaltijd gehad. Voor me is het helemaal heimwee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten