India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
Op 4 november, begon mijn reis naar New Delhi, vanaf Brussels. Na ruim 12 uren ben ik aangekomen in New Delhi de volgende dag, 5 november, om 8:36u.
De temperatuur in Delhi was ongeveer 16 graden. Heel aangenaam Maar de smog was dicht. De lucht was vervuild.
Geen Metro! Geen left-luggage mogelijkheden in de vlieghaven. Naar de stad met mijn zware rugzakken.
Taxi meegenomen naar New Delhi trein station. Het koste me 350 rupees of ongeveer 7 euro. Verkeer is ongeloofgelijk. Een paar keer moesten wij in de rij staan. Wat eigenlijk is ongeveer 25 minuten reis naar de stad duurde ruim een uur.
Eindelijk opgestapt in de trein station. Het was geen opgeknapte trein station was mijn eerste indruk. Ik ging naar de International Toerist Bureau. Ho, het was vol met mensen. Bij de informatie balie. Ik heb gevraag over tickets aanschaffen sinds mijn broer nog niet gearriveerd. Antwoord van de strenge vrouw, no visa no ticket. Geen ticket geen left-luggage bij het station.
Nou dan wat moest ik volgende doen? Er was nog een mogelijkheid tatkal (special quota) tiket proberen te kopen. Ik ging naar de ticket loket. 'Touts" riepen me dat dit is no tiket voor vreemdelingen omdat deze ticket zijn alleen maar bedoeld voor Indiaanse mensen. Er was iemand die mij kon helpen 'raadde' een tout aan. Son iemand 'helpt' mij. Die regelde een driewieler taxi. Hij gaaf aanwijzing aan de bestuurde. Het was een adres 'toerist help bureau'. Voor de bestuurder ik gaf 40 rupees voor een kleine afstand.
Wat een toerist help bureau. De toerist man lokte mij om andere regeling te pakken. Veel trein rijden dan kunnen wij onze destinatie bereiken. Een meer dan halfuurtje gesprek was verspild. Een vruchteloos gesprek was het.
Ik ging weg. Een man volg mij. Die zeg dat er een 'echt' International Tourist Bureau die mij kon helpen. En het is dichtbij. Ik volgde hem. Na een paar minuten waren we in de zogenaamd 'bureau'. Ho, de bord zeg International Tourist Bureau app. by the Ministry of Tourism.
Geen klanten behalve mij. Zat op een stoel naast een tafel. De man achter de tafel zeg dat hij kon mij helpen de probleem oplossen. De alternatief was eerst het maken van verschillende toeristische plekken in India en dan kunnen wij verder gaan naar Nepal. Hij zeg dat dit moesten wij doen om de verschillende feestplekken te zien. Alles zijn geregeld. Voor acht dagen. Een auto, 7 trein rijden, belasting betaald, logeren en eten geregeld. Hij laat mij zien zijn reisplan in a schrijfblad met de hoofdletters International Tourist Bureau. Alles voor 600 dollars of wel 420 euro. Ik klaagde. Te veel. 'Oke, nog een andere plan,' zeg de man. Af met een bestemming en een andere trein reis en en hij raad mij aan non-airco slaaptrein te bidden. Nou alleen voor 475 dollar of wel 320 euro. Wat? Ik heb geen budget voor dat. Oke. Bla-bla. De man zeg wij zullen een andere tijd praten. Maar eerst, hij raad me aan om in een guesthuis te logeren en rusten alleen voor 8 dollars per dag. Inclusief ontbijt.
Eindelijk zeg ik tegen de man nou ik zal met mijn broer zijn plan overleggen. Ik vroeg hem zijn business kaart. Ik kreeg alleen stukje papier met zijn mobieltje nummer geschreven. Ik ging weg. Ruim een uurtje verloren voor een nutteloos gesprek.
Waar naar toe? Het leek dat mijn rugzakken ware zwaarder geworden. Ik was bijna uitgeput. Het was al 12 uur. Ik had geen maaltijd gehad. Alleen een kleine kopje thee aangeboden door de 'toeristische' man.
Lopen. Een paar minuten later, een twee ster hotel verschijn. Ik vroeg wat boden ze aan. Ze bidden een tweepersoons-kamer voor 3000 rupees (73 euro's). Onbetaalbaar. Ik vroeg voor een kaart en zat op de bank. Leest goed de kaart. Zag waar ik lig en de bekende backpacker plek, de Main Bazar straat. Niet ver eigenlijk. Ruim een kilometer.
Ik liep naar de plek maar ik was zo moe. Een rickshaw man stopte een bod logeer plekken. Goedkoop en dichtbij zeg hij. Oke. We gingen zoeken. Budget 500 rupees, een persoons-kamer. 20 rupees (minder dan 30 eurocent) een rijd.
Eerst stop Anand Hotel. Aangeboden - 600 rupees. Afdingt 400. Oke. Eerst de tweede etage kamer zien. Oke. Naar beneden. Management hotel goed voor 500. Oke uit moeheid.
Waah wat een vieze kamer. Vieze slaapkussens. Geen baddoek. Wisselen. Oke. Geen airco. Maar oke het weer werd koeler en een ventilator was aanwezig.
Even rusten. Water bestelden. 20 rupees een 2 liter water fles. Iets aten van chocolade en strooikoekjes. Een douche genomen. Rusten. Dutje gedaan. 17uur ging ik naar beneden. Ik vroeg waar de Bazar straat. Het was niet ver. Hoe druk was de straat. Niet een groot maar gewoon een kleine straat van 5 meter breid. Vol met mensen. So met met rickshaws, taxi's, motorfiets, broom fiets. Alles piepen met hun toeters om te waarschuwen de mensen en anderen rijtuigen die staan op de weg. Man de stof in de lucht was te veel. De moesson was voorbij. Het is nu de droge seizoen. Dus veel stof op de weg. De zon kon niet door schijnen.
Zo dit is de plek van de backpackers. Ik praat met een stel Argentiniers waar kon ik een goeie kopje koffie kon drinken. Wij gingen in een rooftop restaurant, 5 verdieping hoog. Niet eigenlijk een chic plek maar men kon wel zien iets van de stad Delhi. Koffie was niet echt lekker, Maar cafeïne is wat ik nodig heb.
Lopen, lopen. Het was zonsondergang. Straatverkopers verschenen meer om voedsel te verkopen. Ik kocht eens dan op andere plek een andere. Dus deed ik dat af en toe voor ik naar bed ging.
Wat vond ik lekker? Lassi, een koude zoete drink van yoghurt, melk. Indiaanse thee met melk. Voor de rest waren ze niet bijzonders behalve dat deze kon wel mijn honger te stillen.
Ik zoek voor een betere plek om te logeren. Nog meer lopen dus. Ik zag een met wifi aangeboden. 800 rupees voor een mooie eerst verdieping tweepersoons-kamer.
Nog een grote 3-liter fles water kopen.
Daarna regelde ik een taxi naar vlieghaven. Om 1 uur 's nachts. Maar men kon niet binnen de aankomsthal met een rugzak en men moest een entree geld. Ik liet mijn rugzak bij de metro left luggage afdeling 60 rupees voor 2 uren. En dan kon ik binnen gaan in de aankomsthal. 80 rupees entree geld.
Ik zag mijn broer daarna. Leuk. Terug met de taxi naar de stad. We gingen eerst naar de Guesthuis. Er waren andere mensen naar de balie. We vroegen voor kamer. Kost 1200 rupees. Wat? Alleen gisteren was 800. Ok we kunnen wel zien. We zagen wel de kamer maar het was net hetzelfde. Geen raam. Dus geen deal.
Naast was ook een guesthuis. Aangeboden een kamer voor 450. Geen wifi. Geen tv. Maar met badkamer. Oke dan. Ik checkt out in my oude kamer en ging logeren met mijn broer.
Rond past 5 uur rondkijken in straat. Het ziet er vies uit. Veel afval lig in de straat. Soms stront van de koeien. Een koe wandelde in de straat even aan het zoeken van voedsel die lagen in de afval. Een verdwaald kalfje kwam zoeken en huilen haar moeder. De vuilmensen en straatvegers werkten vroeg 's morgens. Er was een Hare Krishna processie.
We dranken thee voor 10 rupees. En dan we hadden onze ontbijt gehad in een cafe. Een zogenaamd Delhi breakfast. Koffie, twee sneetjes brood en uien omelet. 120 rupees. Nog geen twee euro's.
We gingen naar de International Tourist Bureau bij het station. Het was nog niet acht uur stond en daar stonden een rij mensen. Toeristen en terugkomende Indiaanse mensen vanuit andere landen. We sloten in de rij aan. Dan het kantoor opende. Alles ware geregeld. Er waren honderd mensen. Het dienst was snel. Het duurte niet lang voor we onze buurt gekregen hadden. Onze paspoorten en geschreven aanvragen waren gecontroleerd. Het onze geschreven formulier gecontroleerd. Voila kregen we onze ticket eindelijk naar Gorakhpur alleen maar in paar minuten. De 2AC (tweede airco klas) plek het kost alleen maar 1660 rupees (alleen voor senior citizens). Dat voor 874 km. reis. Nou dat is een koopje.
De temperatuur in Delhi was ongeveer 16 graden. Heel aangenaam Maar de smog was dicht. De lucht was vervuild.
Geen Metro! Geen left-luggage mogelijkheden in de vlieghaven. Naar de stad met mijn zware rugzakken.
Taxi meegenomen naar New Delhi trein station. Het koste me 350 rupees of ongeveer 7 euro. Verkeer is ongeloofgelijk. Een paar keer moesten wij in de rij staan. Wat eigenlijk is ongeveer 25 minuten reis naar de stad duurde ruim een uur.
Eindelijk opgestapt in de trein station. Het was geen opgeknapte trein station was mijn eerste indruk. Ik ging naar de International Toerist Bureau. Ho, het was vol met mensen. Bij de informatie balie. Ik heb gevraag over tickets aanschaffen sinds mijn broer nog niet gearriveerd. Antwoord van de strenge vrouw, no visa no ticket. Geen ticket geen left-luggage bij het station.
Nou dan wat moest ik volgende doen? Er was nog een mogelijkheid tatkal (special quota) tiket proberen te kopen. Ik ging naar de ticket loket. 'Touts" riepen me dat dit is no tiket voor vreemdelingen omdat deze ticket zijn alleen maar bedoeld voor Indiaanse mensen. Er was iemand die mij kon helpen 'raadde' een tout aan. Son iemand 'helpt' mij. Die regelde een driewieler taxi. Hij gaaf aanwijzing aan de bestuurde. Het was een adres 'toerist help bureau'. Voor de bestuurder ik gaf 40 rupees voor een kleine afstand.
Wat een toerist help bureau. De toerist man lokte mij om andere regeling te pakken. Veel trein rijden dan kunnen wij onze destinatie bereiken. Een meer dan halfuurtje gesprek was verspild. Een vruchteloos gesprek was het.
Ik ging weg. Een man volg mij. Die zeg dat er een 'echt' International Tourist Bureau die mij kon helpen. En het is dichtbij. Ik volgde hem. Na een paar minuten waren we in de zogenaamd 'bureau'. Ho, de bord zeg International Tourist Bureau app. by the Ministry of Tourism.
Geen klanten behalve mij. Zat op een stoel naast een tafel. De man achter de tafel zeg dat hij kon mij helpen de probleem oplossen. De alternatief was eerst het maken van verschillende toeristische plekken in India en dan kunnen wij verder gaan naar Nepal. Hij zeg dat dit moesten wij doen om de verschillende feestplekken te zien. Alles zijn geregeld. Voor acht dagen. Een auto, 7 trein rijden, belasting betaald, logeren en eten geregeld. Hij laat mij zien zijn reisplan in a schrijfblad met de hoofdletters International Tourist Bureau. Alles voor 600 dollars of wel 420 euro. Ik klaagde. Te veel. 'Oke, nog een andere plan,' zeg de man. Af met een bestemming en een andere trein reis en en hij raad mij aan non-airco slaaptrein te bidden. Nou alleen voor 475 dollar of wel 320 euro. Wat? Ik heb geen budget voor dat. Oke. Bla-bla. De man zeg wij zullen een andere tijd praten. Maar eerst, hij raad me aan om in een guesthuis te logeren en rusten alleen voor 8 dollars per dag. Inclusief ontbijt.
Eindelijk zeg ik tegen de man nou ik zal met mijn broer zijn plan overleggen. Ik vroeg hem zijn business kaart. Ik kreeg alleen stukje papier met zijn mobieltje nummer geschreven. Ik ging weg. Ruim een uurtje verloren voor een nutteloos gesprek.
Waar naar toe? Het leek dat mijn rugzakken ware zwaarder geworden. Ik was bijna uitgeput. Het was al 12 uur. Ik had geen maaltijd gehad. Alleen een kleine kopje thee aangeboden door de 'toeristische' man.
Lopen. Een paar minuten later, een twee ster hotel verschijn. Ik vroeg wat boden ze aan. Ze bidden een tweepersoons-kamer voor 3000 rupees (73 euro's). Onbetaalbaar. Ik vroeg voor een kaart en zat op de bank. Leest goed de kaart. Zag waar ik lig en de bekende backpacker plek, de Main Bazar straat. Niet ver eigenlijk. Ruim een kilometer.
Ik liep naar de plek maar ik was zo moe. Een rickshaw man stopte een bod logeer plekken. Goedkoop en dichtbij zeg hij. Oke. We gingen zoeken. Budget 500 rupees, een persoons-kamer. 20 rupees (minder dan 30 eurocent) een rijd.
Eerst stop Anand Hotel. Aangeboden - 600 rupees. Afdingt 400. Oke. Eerst de tweede etage kamer zien. Oke. Naar beneden. Management hotel goed voor 500. Oke uit moeheid.
Waah wat een vieze kamer. Vieze slaapkussens. Geen baddoek. Wisselen. Oke. Geen airco. Maar oke het weer werd koeler en een ventilator was aanwezig.
Even rusten. Water bestelden. 20 rupees een 2 liter water fles. Iets aten van chocolade en strooikoekjes. Een douche genomen. Rusten. Dutje gedaan. 17uur ging ik naar beneden. Ik vroeg waar de Bazar straat. Het was niet ver. Hoe druk was de straat. Niet een groot maar gewoon een kleine straat van 5 meter breid. Vol met mensen. So met met rickshaws, taxi's, motorfiets, broom fiets. Alles piepen met hun toeters om te waarschuwen de mensen en anderen rijtuigen die staan op de weg. Man de stof in de lucht was te veel. De moesson was voorbij. Het is nu de droge seizoen. Dus veel stof op de weg. De zon kon niet door schijnen.
Zo dit is de plek van de backpackers. Ik praat met een stel Argentiniers waar kon ik een goeie kopje koffie kon drinken. Wij gingen in een rooftop restaurant, 5 verdieping hoog. Niet eigenlijk een chic plek maar men kon wel zien iets van de stad Delhi. Koffie was niet echt lekker, Maar cafeïne is wat ik nodig heb.
Lopen, lopen. Het was zonsondergang. Straatverkopers verschenen meer om voedsel te verkopen. Ik kocht eens dan op andere plek een andere. Dus deed ik dat af en toe voor ik naar bed ging.
Wat vond ik lekker? Lassi, een koude zoete drink van yoghurt, melk. Indiaanse thee met melk. Voor de rest waren ze niet bijzonders behalve dat deze kon wel mijn honger te stillen.
Ik zoek voor een betere plek om te logeren. Nog meer lopen dus. Ik zag een met wifi aangeboden. 800 rupees voor een mooie eerst verdieping tweepersoons-kamer.
Nog een grote 3-liter fles water kopen.
Daarna regelde ik een taxi naar vlieghaven. Om 1 uur 's nachts. Maar men kon niet binnen de aankomsthal met een rugzak en men moest een entree geld. Ik liet mijn rugzak bij de metro left luggage afdeling 60 rupees voor 2 uren. En dan kon ik binnen gaan in de aankomsthal. 80 rupees entree geld.
Ik zag mijn broer daarna. Leuk. Terug met de taxi naar de stad. We gingen eerst naar de Guesthuis. Er waren andere mensen naar de balie. We vroegen voor kamer. Kost 1200 rupees. Wat? Alleen gisteren was 800. Ok we kunnen wel zien. We zagen wel de kamer maar het was net hetzelfde. Geen raam. Dus geen deal.Naast was ook een guesthuis. Aangeboden een kamer voor 450. Geen wifi. Geen tv. Maar met badkamer. Oke dan. Ik checkt out in my oude kamer en ging logeren met mijn broer.
Rond past 5 uur rondkijken in straat. Het ziet er vies uit. Veel afval lig in de straat. Soms stront van de koeien. Een koe wandelde in de straat even aan het zoeken van voedsel die lagen in de afval. Een verdwaald kalfje kwam zoeken en huilen haar moeder. De vuilmensen en straatvegers werkten vroeg 's morgens. Er was een Hare Krishna processie.
We dranken thee voor 10 rupees. En dan we hadden onze ontbijt gehad in een cafe. Een zogenaamd Delhi breakfast. Koffie, twee sneetjes brood en uien omelet. 120 rupees. Nog geen twee euro's.
We gingen naar de International Tourist Bureau bij het station. Het was nog niet acht uur stond en daar stonden een rij mensen. Toeristen en terugkomende Indiaanse mensen vanuit andere landen. We sloten in de rij aan. Dan het kantoor opende. Alles ware geregeld. Er waren honderd mensen. Het dienst was snel. Het duurte niet lang voor we onze buurt gekregen hadden. Onze paspoorten en geschreven aanvragen waren gecontroleerd. Het onze geschreven formulier gecontroleerd. Voila kregen we onze ticket eindelijk naar Gorakhpur alleen maar in paar minuten. De 2AC (tweede airco klas) plek het kost alleen maar 1660 rupees (alleen voor senior citizens). Dat voor 874 km. reis. Nou dat is een koopje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten