India Reis 7 (Khajuraho 27 november)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 1(Delhi)
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
Vanuit Varanasi naar Khajuraho was een 10 uur treinreis voor een 453 km. We zaten in de zogenaamd 2AC. Dat betekent airco, geen cabine maar met gordijn, twee verdieping hoog bedden slaaptrein. De trein moesten in stappen in bepaalde kleine stations. Het was niet eigenlijk exprestrein.

We arriveerde vroeg 's morgens van 27 november. We hebben een tuktuk taxi gehuurd voor 100 rupees voor een 8 km. rijd naar Khajuraho.

We hebben gelogeerd in Hotel Surja. De tweepersoons kamer koste 800 per nacht. Geen wifi. Misschien was het beter in een guesthouse naast. Volgens de bord is er wel wifi. Niks aan te doen voor hebben we alleen een nacht te blijven,

Gehuurd een tuktuk voor 400 rupees rondreizen aan verschillende tempels in Khajuraho.

1200 jaren geleden was Khajuraho de hoofdstad van de Chandela Koningsrijk, een gedeelte van een grotere Indiaanse koningsrijk.

Oosterlijke tempels, westelijke tempels hebben we bezochten. De laatste moesten we 250 rupees per persoon betalen.

Ik vraag me af hoe konden de mensen van 1200 jaren geleden magnifiek tempels bouwden. De architectuur waren ongelofelijk. Het was alsof de buitenaardse mensen kwamen en hadden deze tempels ontwerp en gebouwd.

De heel veel prachtige detaillies van de buitenkant en de binnenkant is veel te veel voor mij.  Ik kon alleen maar kijken naar een paar voor een paar momenten. Zijn meestal iets te doen met seks. 

Als men ging binnen de tempel, soms zie men beeld Lingam en Yoni.  Ze zijn altijd met elkaar. De ene kon niet de andere. Het is het symbool van de geslacht van man en vrouw.

Linggam en Yoni

Na een dag in Khujaraho, gingen we naar Agra.

India reis 6 (Varanasi 23-24-25-26 november)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 1(Delhi)
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
Varanasi

We waren laat gekomen in Varanasi 23 november 9 uur in plaats van 7 uur.. De reis vanuit Gorakphur duurte meer 7 uren.  In de trein we slapen in een cabine van twee bedden. Het was niet airco. The nacht was koud geworden.  Er waren geen lakens en slapkussens gegeven.  We slapten gewoon met jas en sokken aan.

Varanasi is een grote stad van 1,2 miljoen mensen. In de te druk straten noemen we een taxi voor 70 rupees naar onze destinatie. Vlak voor onze destinatie de taxi kunt niet doorgaan wegens regels. We stapten uit.. Een tout had ons begeleid om naar een guesthouse. De eerste guesthouse was vol.  De tweede was ook vol. Gelukkig konden we in de derde guesthouse een plek vinden.. 1000 rupee per dag tweepersoons kamer afdingt van 1200. Met een raam die we konden de Ganges rivier en gedeelte van de ghats zien.

We hadden onze lunch in Puja rooftop restaturant. We konden de stad beter kijken en wat mensen deed in de dak van de huizen.

Daarna hadden we langs de ghats gelopen. Ghats zijn beton trappen op de oever van Ganges. We waren gebouwd voor pelgrims gemak door hindoe heersers.

Na het eten begonnen we onze tocht langs de ghats. We slenterden voormeer dan 3 km. We zagen zoveel dingen. Mensen baden. Buffels, koeien baden en laten drinken in Ganges. Vuilnis schoonmaken. De dikke zilt van de laatste moesson wegwassen. Wassermannen deden kleren wassen in de oever. Het lijk me dat de rivier water niet schoen was.

Buffelpoep en crematies

Het schrikte ons dood toen we zagen kinderen die behandelden poep van de vee met hun blote handen. En dan gooiden de poep in een verzamel plaats om laten te drogen. Ik denk dat de kinderen waren dalit kinderen.

Nog meer, op een ghat zagen we crematies gedaan. Met hout gestoken vuur voor drie uren lang een lichaam is naar as veranderd. De dalits behandelden de vuur. We konden niet foto's opnemen. Verboden.

Na een lange wandeling langs de ghat, we liepen terug in andere straat. Na in totaal van5 uur lopen waren we uitgeput. 

24 november

Voor toeristen, de belangrijkste tijd van de dag in Varanasi was voor zonsopgang. De hindoe bedevaarten beginnen hun rituelen van baden, bidden en crematies bij de rivier . Bij dit reden, waren we vroeg kwart voor vijf opgestaan. We gingen naar beneden, langs de kleine straten en naar de Lalita ghat. Het was nog steds donker. De echte kleine straatjes was moelijk om ons we te vinden.  Maar een vrouw liet ons de weg zien.  Zij had ons begeleid naar een bootsman. Het leek wel dat ze was een vrouw van de man. Na afdingen,  huurden we een bootje voor 400 rupees. Met die bedrag konden we varen voor twee uren.

Het was echt druk in sommige ghat. Mensen baden en bidden. Sommige wassen hun kleren. Anders deden hun tandenpoetsen en spoelen van de Ganges water. Veel bootjes vol met toeristen keken de pelgrims. Zo druk was het water verkeer dat de bootsman moest af en toe goed opletten op zijn richting.

foto van mijn broer

Op bepaalde festivals zie men meer mensen dat wat we gezien hadden. Men kon dat zien in veel postkaarten.

De twee uren  was niet genoeg. We vroegen de bootsman  een extra halfuurtje. We betaalden hem 200 rupees extra als fooi. Ben hij de eigenaar van de boot? Ik vroeg mij af. Toen ik hem gevraag had, hij zeg dat hij niet de eigenaar was. En dat hij moest de boot eigenaar betalen een bepaalde bedrag iedere keer dat hij de boot heft gebruik. Na bootvaren, aten we onze ontbijt bij restaurant van de guesthouse.

De  zon kwam maar het nevel was dik dat de straling van de zon als geen, ofwel gefilterd was.


Terug nar de kleine straatjes van oude gebied, hebben we een wandeling gedaan. Vroeg 's morgens, lijk de straatjes, straatjes vol van vuilnis. Kooien zijn aan het 'grazen'. Aten ze meestal groente afval. Natuurlijk poepen ze op de straatjes. Men moet voorzichtig lopen en kijken op de grond. Niet alleen kooien, maar honden doen ze dat. Dus de de lucht is ook vervuild bij stank. Fietser, brom fietsers gebruiken de straatjes piepen als ze langs gaan.  Voetgangers, fietsers en motorfietsers zijn allen toegestaan in de kleine straatjes.

Gelukkig hebben we ontdekt waar we konden ontbijt goed genieten. Het was de Brown Bread café. Eindelijk konden volkorenbrood, muesli, worstjes, gebakken eieren, appel strudel, kaas en melk, de Indaanse yoghurt drink lassi, en echte koffie. Voor 250 rupees konden we een ontbijt buffet eten.  Volgens Indiaanse standaard is de prijs hoger.  Maar het maakte niet uit, at men iets gewend bent na dagen van meestal vegetarische Indiaanse en Nepalese eten.

Dan gingen we naar de Varanasi Cantonment treinstation om onze reis naar Khujaraho  en Agra te reserveren.

Een tuktuk taxi rijden is zichzelf een avontuur als niet gewend aan de chaotisch Indiaanse verkeer. Er zij zoveel 'close-calls'. Maar daar zijn ze gewend om minder ruimte te geven. In iedere geval zijn iedereen  aan het opletten, bestuurders van voertuigen, fietsers en voetgangers.

Het was makkelijk de treinreis te reserveren omdat er bij het station de kantoor International Tourist Bureau  aanwezig was. Dus op 26 november 18:25 uur zal de trein naar Khajuraho vertrekken.  De trein reis zal 11 uren duren met een 453 km afstand.  Kost: 708 rupees. Klaas: 3AC (3-bed hoog, 6 bedden in een cabine met airco wagon).

Dan vanuit Khajuraho kunnen we een trein pakken naar Agra op 28 november om 9:10 uur. Afstand: 417 km. Kost: 1010 rupees. Klaas 2AC (2-bed hoog 4 bedden in een cabine met airco). Treinreis in India zijn goedkoop. Voor senioren is het nog goedkoper voor de 60-plussers kregen nog verder korting.


Men kon de straatjes verwarrend vinden. Maar na een tijd kon men goed oriënteren of wel gewoon naar de ghat gaan en zie waar men is. Of men kon wel mensen vragen die plek waar is de richting.

Namiddag, gingen we meer verkennen van de Oud Varanasi.  We liepen door de kleine straatjes. Ik stop bij een winkeltje en keek eventjes naar de postkaarten.  Ik kocht een paar.  Maar toen keek ik dat mijn broer we was. Ik niet meer zien. Dus besluit ik om verder te gaan naar de Hindoe Universiteit van Benares bij voet. Ruim een uur lopen ging ik naar de grote straat. Toen ik liep langs de grote straat zag ik mijn broer aan rijden in een riekshow. He riep me. He zeg dat er niks te zien bij de Universiteit. Samen rijden we de riekshow  terug.

Voor 50 rupees huurde mijn broer een riekshow. He was oud de riekshowman, mischien een 60 jarige. Maar hij moest brood verdienen in zware baan.

Toen de weg bergop was stapte hij uit zijn riekshow en hij duwde. De oude man deed zo voor ruim 300 meters. Ik lede mee met de man. Toen de rijd klaar was gaaf ik de man nog 100 rupees als fooi.

25 november

Mijn broer ging nog een keer vroeg voor zonsopgang naar de ghats. Samen met anderen toeristen had hij
vaarden ze in een boot. Na de boot varen, had hij foto's opgenomen van de sadhoe's of hindoe asceten.  Ze zijn beoefenaars van yoga.

Een Sadhu met mijn broer

Ja, voor een prijs kon men foto's maken van de sadhoe's.

Voor me was de dag gewoon rustdag. Even terug naar Brown Bread Café voor ontbijt en diner daarna.

26 November - Lassi eten en de rouwstoeten

Nog een keer hebben we ontbijt gehad bij Brown Bread Café.  Onze spullen goed gepakt. Uitchecken op 12 uur. Gingen we naar Blue Lassi de meest bekende lassi shop. We  bestelde appel lassi. Ik filmde de hele proces. Het was vrijwel interesant met name de handmatig roeren.

Toen ik aan het filmen was zag ik een rouwstoet. De beklede dood was rouwgestoeten langs de straten prior de crematie.  Het was geen stille en sombere ritueel. Mensen die begeleid de dood gingen zingen, terwijl ze snel liepen. Het was niet de enige die wij zag.  Er waren nog twee meer.

Zo lang als men niet denk aan de rouwstoeten was de appel lassi lekker. Heel romig, zoet.  Dat kon men krijgen voor 45 rupees of minder dan een euro.


Terug naar Brown Bread Cafe. Leuk dat we wifi konden gebruiken. Even tijd geven aan mijn blog. We waren daar tot 16 uur. Daarna was het tijd om onze rugtassen te halen en dan naar het station.

India Reis 5 (Pokhara trekking 17-18-19-20 november)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 1(Delhi)
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
De Eerste etappe, 17 november

Voor de hele trek hebben we 4-5 dagen trek gepland. Zien van de kaart, de parcours eigenlijk een driehoekje. Het is beschouwd als een medium trek. Dus niet moeilijk maar ook niet makkelijk. Durven, ja maar twijfels of ik de hele parcours kon halen had ik. Trekking was niet nieuws voor me. Ik heb de hoogste berg, Apo, in de Filipijnen geklommen. Het was 2.954 m. hoog boven de zee spiegel. Maar dat was 5 jaar geleden.  Ik was nog 66 jaar oud. Nu ben ik 71. Als ik de kaart keek, de hoogste niveau dat we gaan trekken is meer dan 3.200 m. hoog.
We reden een taxi voor anderhalf uur vanuit Pokhara naar Nayapul (1070 m.). Het was onze startpunt van onze trek. Eerst hebben we een stoffige onverharde weg gevolgen. Na anderhalf uur was het alleen maar een voetpad. We hebben Hille, een klein dorpje met aantal guesthouses in 3 uur en 25 minuten. Onze gids radde ons daar te slapen. Maar we vonden het een beetje vroeg om daar te slapen.

Dus verder naar Ullire (2020m.). De weg was niet makkelijk. Het was een steile klim. Vanuit een hoogte van 1440 m. moesten we een verticaal 580 m. klimmen. Onze gids zeg dat er ongeveer 3500 stenen trappen en dat we konden dat in een uur of anderhalf uur halen.  Maar ja, met veel moeite voor twee uren en 40 minuten heb ik dat gehaald. Mijn broer was sterker dan ik en hij hebt een uur eerder gearriveerd. Voor de etappe heb ik 7,5 uren besteed. Tussen Nayapul en Ullire de hoogte verschil was ruim 1 kilometer.

Op weg naar Ullire. Met de wandelstok als steun lopen langs de steentrappen

Het was bijna 17 uur toen ik Ullire bereikte. We kwamen meer dan 20 trekkers tegen in de guesthouse waar we gingen logeren. We had een tweepersoons kamer. Het was koud. Gelukkig hebben we dikke lakens. Logeren was goedkoop - 200 rupees, zonder eigen badkamer en toilet.  Voor deze moesten een gezamenlijke squat-toilet en badkamer hebben. Gelukkig is er wel heet water. Douche heb ik gedaan.  Eten was duur. Men kon eigenlijk 1000 rupees (10 euro's) per person per dag besteden. Dat is begrijpelijk omdat voedsel zijn met portiers en pakdieren meegebracht.

In Ullire. Annapurna Zuid in de achtergrond

De uitzicht was mooi. Voor het eerst konden we Annapurna Zuid (7219 m.) zien. We waren gelukkig met het helder weer zeggen de Nepalezen.  Vaak kon men de bergen niet zien 's middag want het is door wolken verborgen.


Tweede etappe, 18 november

Vroeg 's morgens om halfacht vertrekken we vanuit Ullire naar Ghorepane (2860 m.). De hoogte verschil tussen de twee plekken is 890 m.  De weg was niet zo steile als in de laatste stuk van de eerste etappe. Maar het was ook niet makkelijk voor me. Ik haalde de afstand in 6,5 uren. Ik was bijna uitgeput. Terwijl mijn broer deed het in 4,5 uren.

In Ghorepane kunnen we meer van de sneeuw gekapte Himalayas zien. De uitzicht was prachtig.  We hebben veel foto's opgenomen.

In Ghorepane.           ^Daulagiri (8172m.)                                       Annapurna I (8091m.)^               ^Annapurna Zuid (7219m.)
                 

We logeerde voor de nacht in een van guesthouses. Het was koud buiten. Gelukkig kunnen we opwarmen bij de houten kachel. Veel klimmers moesten vroeg volgende dag opstaan omdat om 5 uur klimmen ze een andere heuvel - Poon Hill (3210 m.). Na een uur klimmen, zal de zon zien stijgen. Het zal de Himalayas laten lichten. Maar ik heb besloten om niet meedoen aan het klimmen van Poon Hill. Ik was uitgeput en wil graag mijn kracht late besparen voor de volgende dag.

Derde etappe, 19 november

Mijn broer deed de Poon Hill trek mee samen met meer dan honderd trekkers.   In een uur hebben ze heuvel bereikt. Ze hebben de zonsopgang gewacht in kou van de nacht.

Hij klom, ik niet. Het was koud in Poon Hill. 

Toen ze weg waren, ik durfde om douche te doen terwijl er geen heet water. Dat was echt koud de water. Beetje bij beetje maakte mijn lichaam delen nat met kleine hoeveelheid vocht. Eerst de armen, dan het gezicht, borst en eindelicht de rug. Klaar.

Na de zonsopgang gingen de trekkers terug naar Ghorepane. De trekkers begonnen ontbijt te eten om 7 uur. We aten onze ontbijt snel. Kwart voor acht begon onze trek  naar Tadapani.  Onze gids zeg dat deze etappe moeilijkste is. Wij moesten  door een bergpas lopen met de hoogste punt van 3277m.

Het was echt koud. Soms was de grond  gevroren. Ik liep langzaam als de weg bergop is. Ruim een uur trek bereikten we de bergpas. 

Deurali bergpas. Annapurna Zuid waar Cesarslinkerhand opstaakt is. Links is Annapurna I.  Helemaal rechts is de berg Machhaputhhre of Visstaart berg.

Na de bergpas, was de weg meestal bergaf behalve de laatste kilometer van onze bestemming Tadapani (2630m.).  De hoogste verschil tussen de bergpas en Tadapani is 647m. Ik heb het gehaald na 6 uren lopen.  Zoals de andere plekken in dit parcours Tadapani was vol van guesthouses. Er waren veel trekkers maar er was geen probleem met logeren.

De uitzicht vanuit de plek was schitterend wegens die lig op een klif.  De Himalayas, de bergkloffen, de diepe kliffen, dorpjes, rijstterrassen, waterval, een gletsjer en bergkammen waren te zien gelukkig op een heldere dag.

In Tadapani. Met onze gids. Visstaart berg (Machhaputhhre) in de achtergrond.

Het avond was zo koud dat we in de eetkamer om op te warmen naast een warme kachel gestookt met hout. Het was al donker en de lampjes ware aangezet. We gingen zitten in de stooltjes net voor warme maaltijd. En dan panne - geen stroom. Een paar kaarsen waren onze licht tijdens maaltijd. Terwijl de meeste mensen hadden led-lampjes we hebben geen. Gelukkig konden wij karsen lenen voor onze kamer.

Vierde dag, 20 november

Volgende dag, ik durfde niet meer om douche te nemen omdat de douche kamer lig buiten. En het was te koud. Ik heb alleen mijn gezicht gewassen.

Onze ontbijt was eenvoudig - Tibetaanse brood, gebakken eieren en koffie. Om half-acht vertrokken wij. We willen graag eerder terug naar Pokhara.

Even pauzeren in een open plek,

De weg was meestal gewoon bergaf met hier en daar een beetje stijging van de weg. Een grote gedeelte van de weg zijn bedekt met steen. Ze zijn soms gevormd als trappen wanneer de weg steile dalen of stijgen. Na twee uren lopen bereikten we Gandruk. Het was een tamelijk groot dorp langs de weg. Die had veel gasthouses, restaurants, een paar schools, een post, en een eerstehulppost.

In Ghandruk, met scholieren die naar school gingen. (foto v. broer)

Na Ghandruk, de weg lag op de zijkant van de bergkam als we liepen langs een nauwe en steile bergkloof. Het uitzicht was fantastisch. Aan de andere kant van de kloof waren dorpjes en terrassen. Een van de dorpjes heet Landrup.

Landrup - close up (foto v. broer)

We moesten nog veel kilometers lopen tot we de rivier bereiken. De weg is kilometers vol met steen trappen omdat soms de weg steil was. Die deed pijn in mijn benen en voeten na een tijd.  Mijn broer klaagde ook met pijn in zijn benen. 

Een gedeelte van de bergkloof. (foto v. broer)

De kloof was nog lang en meer dan 500m. diep. Maar we pauzeren niet.  Gewoon doorgaan albeit in langzamer tempo.

Toen hebben we de rivier bereikten en het langzaam bergaf op een weg die voertuigen konden reden. We hebben onze lunch gehad om halfeen in een guesthouse. Na ruim een uur pauze, betrokken we naar Nayapul, de eindpunt van onze trek.

Hoofdstraat van Nayapul

Eindelijk na 8 uren trek konden onze taxi reden terug naar Pokhara.

India Reis 4 (Pokhara, Nepal)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 1(Delhi)
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
Gedupeerd of foutje begrepen


Om 6:15uur, 14 november gingen wij naar wat we hadden gedachten als verzamel plaats voor toeristpassagiers. We wachten voor niks. Geen bus kwam.  Gisteren volgens gebrek in Engels communicatie waren we aangewezen naar verkeerde plek. De bus vertrektijd was al voorbij. We vroegen een man of hier een bus stopte. Die zeg dat geen bus stop hier en dat we moesten naar Kantipath om de bus naar Pokhara te pakken.

Toen we in Kantipath waren zagen we geen bus meer.  Alle toerist bussen waren vertrokken. We besloten te gaan naar centraal bus station om een openbare bus te pakken naar Pokhara. Per persoon tarief was 390 Nepalees rupees (NR) of wel minder dan vier euro.

 Pokhara

De reis duurde 7 uren. We zaten in een volle bus. Passagiers waren gepakt als sardientjes. Gelukkig hadden we zitplaats  naast de ramen aan de rechter kant. We genoten de schitterend landschap, rivieren, bergen, dorpen en mensen.

Om 16 uur bereikten we Pokhara. We logeerden in grote kamer in een guesthouse voor 700 rupee (minder dan 7 euro's. De eigenaar van de guesthouse zeg dat we konden de Annapurna bergen zien 's morgens.

Vroeg stonden wij op volgende dag, 15 november.  We zagen de witte fishtail berg -Machhaputhhre.

Na ontbijt we gingen rond de stad van 250,000 mensen. Het heeft een ontspannende sfeer. Er zijn veel toeristen. Veel meer dan we in Kathmandu gezien hadden. Hier is meer aangenaam te winkelen, eten en te logeren.  We aten onze lunch in een Chinese restaurant. We waren zat met Nepalese en Indiaanse kruiderijen. 

Trekking of niet?

Namiddag hadden we gepraat met de eigenaar van reisbureau over trekking. Er waren keuzes. Het lig er aan met hoeveel dagen heeft iemand ruimte en hoe zwaar wil men hebben.  De man maakten trekking als eenvoudige ding omdat hij veel ervaring had als een gids.

We hebben de Poon Hill Trek gekozen.

Sinds we hier zijn, is het een kwestie van durven. Mijn broer en ik hebben besloten om trekking te gaan.  Ik kocht een trekking kaart en zag de plekken en hun hoogte. Het is niet makkelijk. De hoogste plek die we kunnen bereiken was iets meer dan 3000 meter hoog.

Er waren dingen die we moeten regelen. Gids, toegangspas, trekkers pas, aangepaste kleren, stok zijn nodig. Genoeg geld is ook belangrijk omdat trekking kan duur zijn. Een gids kost 20 dollar per dag. Toegangskaart 2000 Nepalees rupees, Trekkerskaart 2000 rupees. Taxi naar vertrek punt en terug is 4000 rupees. Eten is duur in de route. De kost van tweepersoons kamer is niet duur, maar eten is heel duur. Geschat budget voor eten en logeren - 20,000 rupees.

Na de trekking willen wij naar India.  Busreis naar de grens reserveren 1100 rupees, trein reserveren naar Varanasi vanuit Gorakhpur eerste klas 3000.


Vanmorgen 16 november, hebben wij meer gepraat over de trek. Wij betaalden voor de gids, trekkerskaart, toegangspas, bus en trein tickets, taxi naar onze vertrekpunt. Eventjes kopen voor eten als we gaan trekken.

Mijn broer ging vanmiddag paragliding terwijl ik niet. In plaats daarvan hebt ik besloten om postkaarten te kopen en blog schrijven. Ik heb ook een wandelaarsstok gekocht 350 rupees.

Om 7 uur morgen  zal de gids komen om ons te halen en beginnen onze trek.

India Reis 3 (Nepal)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 1(Delhi)
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)
Om Himalaya Bergen te kijken in Nagarkot

Vandaag 12 november gingen wij naar Nagarkot. Hopelijk vandaar kunnen wij een gedeelte van de Himalayas zien, met name de berg Everest. De dorp is ongeveer 2100 meters boven de zee spiegel. Om de plek te bereiken, pakten wij een bus naar Bharakhpur en overstappen we naar en andere bus richting Nagarkot. We bereikten onze bestemming om 1230 uur. We logeerden in een kleine hotel in een 15 euro twee-persoon kamer.

Ik voel me beter lichamelijk. Mijn maag en darmen belasten me niet meer.  Mijn enkel deed minder pijn. Toch, voor zekerheid kocht ik extra pilletjes.

Met geluk was er regen vanmiddag. Er is de kans dat we moren een helder weer krijgt. Hopelijk dat de onweersbui groot genoeg is.

Na een koude nacht, kunnen we niet wachten voor zonsopgang.

Toen het kwam zien we de berg Langtang Lirung (7246 meters hoog). Er waren ook andere bergen. Maar het was de dichtstendbij Himalaya berg in de dal van Kathmandu.

We waren niet alleen andere toeristen waren ook wakker geworden om de bergen te kijken. De berg Everest helaas was te ver. Het is niet te zien.

Terug naar Kathmandu

Om terug naar Kathmandu te gaan besloten wij te voet via Sankyu. En dan pakken wij de bus. Binnen drie of meer uren kom men makkelijk naartoe. Gelukkig konden dat makkelijk doen zonder gids. De pad was duidelijk genoeg. Als we twijfel hadden konden wij altijd Nepaleese mensen vragen.

Iets minder dan een kilometer verschil tussen Nagarkot en Sankyu in verticaal hoogte. Een grote gedeelte van de tussen de twee is een Bergkam waardoor konden we volgden. De bergkam was soms zo stijl en op een kant was er ravijn. Dan volgden we een weg naar Sankyu.  Na minder dan vier uur haalden Sankyu en daar pakken we de bus Kathmandu.


Morgen naar Pokhara

In Kathmandu, we hadden een reservering gemaakt bij een reisbureau naar Pokhara in een toeristisch bus. Het kostte iets meer dan 5 euro per persoon. Dat voor 200 km afstand.

Terug naar onze Filipijnse landgenoten. Morgen vroeg om 6 uur moesten wij een taxi halen om de bus te pakken.

India Reis 2 (naar Nepal)

De Trein naar Gorakhpur

7 november, wat pech dat ik diarrhea kreeg. Af en toe moet ik naar de toilet. Het lijk me wel was het avondmaaltijd eten die hadden gehad een dag eerder.  In de trein moet ik twee keer naar de toilet. Gelukkig had ik de Chinese pilletjes bij me. Ik slikte 5 pilletjes en nog vijf na acht uur 's avonds. Eindelijk voelde ik mij beter. Maar mijn broer voelde zich niet lekker. Die had maagpijn.

De trein kwam halfuur laat in New Delhi Trein Station. Onze ticket was 2ac (airco met berths)en onze plekken waren gevonden in A1 wagon. Gorakhpur lig ongeveer 878km van Delhi. De trein reis duurde meer dan 10 uren.

In de cabine, waren ook een Indiaanse stel. De man kon wel goed engels spreken. Hij vertelde iets van India. Kooien hebben wel hun eigenaars. Hindi mensen zijn vegetariërs. Kooien doden ze niet ook met andere beesten. Ze beschouwen kooien als hun moeders. Moeders melk drinken kindjes alleen voor een jaar of minder. Terwijl kooien melk drinken Hindi mensen door hun hele leven.

Als de vee kunnen niet meer werken of te oud of bijna sterven, er is wel een plek, een soort hospice voor de vee in de dorp. Als een koe stierf, ze begraven de beest.

Nepal Grens

De volgende dag, 8 november, arriveerde de trein rond 12 uur in Gorakhpur aan. We gingen meteen naar de bus station. We pakten de bus naar Sinuali, een Indiaanse en Nepalees grens gebied. Het was een 3-uren reis. Het koste de reis minder dan 1 euro per persoon. Geen airco bus en de zitplaats helemaal hard.
We kregen onze Nepalees visa. My broer betaalde de visa fee met een waarde van 25 U.S. Dollar elke visum. Daarna wisselde wij onze geld naar Nepalees Rupees. We pakten Bus naar Bhairawa, een gemeente dichtbij Sinauli om daar te slapen in a hotel. We logeerden in een hotel die heet Moon Glow. We waren moe van een lange reis Kathmandu ligt 8 uren reizen ver.

Kathmandu

Vroeg 's morgen volgende dag, 9 november pakten wij de bus naar Kathmandu. Het was meer dan 8 uren reis.

Mijn enkel deed pijn. Achilles heel pijn. Vreemd omdat dit de eerste keer had gehad. Maar ik kon nog lopen.

Eindelijk zagen wij Kathmandu, een million mensen stad. Ik dacht dat het was alleen maar een grote dorp.

Wij huurden een taxi. Wij logeerden in het centrum in een guesthouse, Hotel Discovery. 13 dollars twee-persoons kamer.

Volgende dag, 9 december wandelden wij in oude gebied van Kathmandu voor 4 uren. Huizen van midden-eeuw, ramen met mooie lijsten, echt oude balkons. De pleins waar de markt waren zijn vol met mensen.
Me, kon ik niet goed lopen wegens Achilles heel. Pijn was nog erger geworden daarna kocht ik pijnstiller pilletjes (Brufen).

Het is nog erger geworden met mijn diarrhea. De pilletjes die we gekocht hebben hadden geen goed gedaan. Ik moet naar de toilet 6 keer naar de toilet. 'S nachts nog 5 of 6 keer. Morgen had ik nog een paar keer gedaan. Ik besluit om alleen maar gekookt water te drinken.

Wat leuk dat we een contact gehad met een Filipijnse vrouw van een oud kameraad in Kathmandu. Ze had een lunch met haar en haar zoon. Dan gingen we naar Patan om daar te logeren. We hadden een leuke Filipijnse avondmaaltijd gehad. Voor me is het helemaal heimwee.

India Reis 1 (Delhi 4-5-6 november)

Voor andere verhalen klik hier:
India Reis 2(naar Nepal)
India Reis 3(Nepal)
India Reis 4(Pokhara, Nepal
India Reis 5(Pokhara Trekking)
India Reis 6(Varanasi)
India Reis 7(Khajuraho)
India Reis 8(Agra)
India Reis 9(Laatste dag)

Op 4 november, begon mijn reis naar New Delhi, vanaf Brussels. Na ruim 12 uren ben ik aangekomen in New Delhi de volgende dag, 5 november, om 8:36u.

De temperatuur in Delhi was ongeveer 16 graden. Heel aangenaam  Maar de smog was dicht.  De lucht was vervuild. 

Geen  Metro! Geen left-luggage mogelijkheden in de vlieghaven. Naar de stad met mijn zware rugzakken.
Taxi meegenomen naar New Delhi trein station. Het koste me 350 rupees of ongeveer 7 euro. Verkeer is ongeloofgelijk. Een paar keer moesten wij in de rij staan. Wat eigenlijk is ongeveer 25 minuten reis naar de stad duurde ruim een uur.

Eindelijk opgestapt in de trein station. Het was geen opgeknapte trein station was mijn eerste indruk. Ik ging naar de International Toerist Bureau.  Ho, het was vol met mensen. Bij de informatie balie. Ik heb gevraag over tickets aanschaffen sinds mijn broer nog niet gearriveerd. Antwoord van de strenge vrouw, no visa no ticket. Geen ticket geen left-luggage bij het station.

Nou dan wat moest ik volgende doen? Er was nog een mogelijkheid tatkal (special quota) tiket proberen te kopen. Ik ging naar de ticket loket. 'Touts" riepen me dat dit is no tiket voor vreemdelingen omdat deze ticket zijn alleen maar bedoeld voor Indiaanse mensen.  Er was iemand die mij kon helpen 'raadde' een tout aan. Son iemand 'helpt' mij. Die regelde een driewieler taxi. Hij gaaf aanwijzing aan de bestuurde. Het was een adres 'toerist help bureau'. Voor de bestuurder ik gaf 40 rupees voor een kleine afstand.

Wat een toerist help bureau.  De toerist man lokte mij om andere regeling te pakken. Veel trein rijden dan kunnen wij onze destinatie bereiken. Een meer dan halfuurtje gesprek was verspild. Een vruchteloos gesprek was het. 

Ik ging weg. Een man volg mij. Die zeg dat er een 'echt' International Tourist Bureau die mij kon helpen. En het is dichtbij. Ik volgde hem. Na een paar minuten waren we in de zogenaamd 'bureau'.  Ho, de bord zeg International Tourist Bureau app. by the Ministry of Tourism.

Geen klanten behalve mij. Zat op een stoel naast  een tafel. De man achter de tafel zeg dat hij kon mij helpen de probleem oplossen. De alternatief was eerst het maken van verschillende toeristische plekken in India en dan kunnen wij verder gaan naar Nepal.  Hij zeg dat dit moesten wij doen om de verschillende feestplekken te zien. Alles zijn geregeld. Voor acht dagen. Een auto, 7 trein rijden, belasting betaald, logeren en eten geregeld. Hij laat mij zien zijn reisplan in a schrijfblad met de hoofdletters International Tourist Bureau. Alles voor 600 dollars of wel 420 euro. Ik klaagde. Te veel. 'Oke, nog een andere plan,' zeg de man. Af met een bestemming en een andere trein reis en en hij raad mij aan non-airco slaaptrein te bidden. Nou alleen voor 475 dollar of wel 320 euro. Wat? Ik heb geen budget voor dat. Oke. Bla-bla. De man zeg wij zullen een andere tijd praten. Maar eerst, hij raad me aan om in een guesthuis te  logeren en rusten alleen voor 8 dollars per dag. Inclusief ontbijt.

Eindelijk zeg ik tegen de man nou ik zal met mijn broer zijn plan overleggen. Ik vroeg hem zijn business kaart. Ik kreeg alleen stukje papier met zijn mobieltje nummer geschreven.  Ik ging weg. Ruim een uurtje verloren voor een nutteloos gesprek.

Waar naar toe? Het leek dat mijn rugzakken ware zwaarder geworden. Ik was bijna uitgeput. Het was al 12 uur. Ik had geen maaltijd gehad. Alleen een kleine kopje thee aangeboden door de 'toeristische' man.

Lopen. Een paar minuten later, een twee ster hotel verschijn. Ik vroeg  wat boden ze aan.  Ze bidden een tweepersoons-kamer voor 3000 rupees (73 euro's). Onbetaalbaar. Ik vroeg voor een kaart en zat op  de bank. Leest goed de kaart. Zag waar ik lig en de bekende backpacker plek, de Main Bazar straat. Niet ver eigenlijk. Ruim een kilometer.

Ik liep naar de plek maar ik was zo moe. Een rickshaw man stopte een bod logeer plekken. Goedkoop en dichtbij zeg hij. Oke. We gingen zoeken. Budget 500 rupees, een persoons-kamer. 20 rupees (minder dan 30 eurocent) een rijd.

Eerst stop Anand Hotel. Aangeboden - 600 rupees. Afdingt 400. Oke. Eerst  de tweede etage kamer zien.  Oke. Naar beneden. Management hotel goed voor 500. Oke uit moeheid.

Waah wat een vieze kamer. Vieze slaapkussens. Geen baddoek. Wisselen. Oke. Geen airco. Maar oke het weer werd koeler en een ventilator was aanwezig.

Even rusten.  Water bestelden. 20 rupees een 2 liter water fles. Iets aten van chocolade en strooikoekjes. Een douche genomen. Rusten. Dutje gedaan. 17uur ging ik naar beneden. Ik vroeg waar de  Bazar straat. Het was niet ver. Hoe druk was de straat. Niet een groot maar gewoon een kleine straat van 5 meter breid. Vol met mensen. So  met met rickshaws, taxi's, motorfiets, broom fiets. Alles piepen met hun toeters om te waarschuwen de mensen en anderen rijtuigen die staan op de weg. Man de stof in de lucht was te veel. De moesson was voorbij. Het is nu de droge seizoen. Dus veel stof op de weg. De zon kon niet door schijnen.

Zo dit is de plek van de backpackers. Ik praat met een stel Argentiniers waar kon ik een goeie kopje koffie kon drinken. Wij gingen in een rooftop restaurant, 5 verdieping hoog. Niet eigenlijk een chic plek maar men kon wel zien iets van de stad Delhi. Koffie was niet echt lekker, Maar cafeïne is wat ik nodig heb.

Lopen, lopen. Het was zonsondergang. Straatverkopers verschenen meer om voedsel te verkopen. Ik kocht eens dan op andere plek een andere. Dus deed ik dat af en toe voor ik naar bed ging.

Wat vond ik lekker? Lassi, een koude zoete drink van yoghurt, melk. Indiaanse thee met melk. Voor de rest waren ze niet bijzonders behalve dat deze kon wel mijn honger te stillen.

Ik zoek voor een betere plek om te logeren. Nog meer lopen dus.  Ik zag een met wifi aangeboden. 800 rupees voor een mooie eerst verdieping tweepersoons-kamer.

Nog een grote 3-liter fles water kopen.

Daarna regelde ik een taxi naar vlieghaven.  Om 1 uur 's nachts. Maar men kon niet binnen de aankomsthal met een rugzak en men moest een entree geld. Ik liet mijn rugzak bij de metro left luggage afdeling 60 rupees voor 2 uren. En dan kon ik binnen gaan in de aankomsthal. 80  rupees entree geld.

Ik zag mijn broer daarna. Leuk. Terug met de taxi naar de stad. We gingen eerst naar de Guesthuis. Er waren andere mensen naar de balie. We vroegen voor kamer. Kost 1200 rupees. Wat? Alleen gisteren was 800. Ok we kunnen wel zien. We zagen wel de kamer maar het was net hetzelfde. Geen raam. Dus geen deal.

Naast was ook een guesthuis. Aangeboden een kamer voor 450. Geen wifi. Geen tv. Maar met badkamer. Oke dan. Ik checkt out in my oude kamer en ging logeren met mijn broer.

Rond past 5 uur rondkijken in straat. Het ziet er vies uit. Veel afval lig in de straat.  Soms stront van de koeien. Een  koe wandelde in de straat even aan het zoeken van voedsel die lagen in de afval. Een verdwaald kalfje kwam zoeken en huilen haar moeder. De vuilmensen en straatvegers werkten vroeg 's morgens. Er was een Hare Krishna processie.

We dranken thee voor 10 rupees. En dan  we hadden  onze ontbijt gehad in een cafe. Een zogenaamd Delhi breakfast. Koffie, twee sneetjes brood en uien omelet. 120 rupees. Nog geen twee euro's.

We gingen naar de International Tourist Bureau bij het station. Het was nog niet acht uur stond en daar stonden een rij mensen. Toeristen en terugkomende Indiaanse mensen vanuit andere landen. We sloten in de rij aan. Dan het kantoor opende. Alles ware geregeld. Er waren honderd mensen. Het dienst was snel. Het duurte niet lang voor we onze buurt gekregen hadden. Onze paspoorten en geschreven aanvragen waren gecontroleerd. Het onze geschreven formulier gecontroleerd. Voila kregen we onze ticket eindelijk naar Gorakhpur alleen maar in paar minuten. De 2AC (tweede airco klas) plek het kost alleen maar 1660 rupees (alleen voor senior citizens). Dat voor 874 km. reis.  Nou dat is een koopje.