woensdag 25 november 2009

Why Iloilo








































Three years ago, after 42 years, I visited again Iloilo. You may wonder why after such a long time.


Na 42 jaar.

Een van de beste moment van mijn leven.

Het is alsof veel dingen waren geopend voor me te kijken and genieten.

Ik was daar voor het eerst in 1965 wegens werk. Mijn werkgever was Shell Chemicals. Mijn werk was een vertegenwoordiger. In de tijd verkopen we chemische bestrijding middelen zoals Endrin, Aldrin, Telodrin, DDT, 2-4D, 2-4-5-t. We waren aan het dumpen van deze bestrijdingsmiddelen terwijl hier in Europa zij ze verboden te gebruiken wegens milieu gevaar.

Gelukkig was ik met de juiste mensen in kontact genomen.

Ik was een man dat was aan het zoeken van dikke vrienden, andere omgevingen zonder familie leden, opzoek voor a soort adventuur.



Ik ben daar in de stad van Iloilo voor 6 dagen vanaf 7 to-en-met 13 november. Dit is derde bezoek in drie jaar.

donderdag 5 november 2009

Consolacion

Lieve anak...

Hier zijn sommige ontwikkelingen hier:


Aan het repareren van de dakafvoer.








Ik ging naar de bovenste verdieping met Susana, de werknemer van Consolacion.






Helemaal klaar is de werk aan de dak.








De penthouse gezien vanuit Aurora straat. De werk was klaar op de derde week van oktober.

maandag 2 november 2009

Apropos Alex and Me, Also Canibad

I made a mistake with regards to the age-gap between Alex and me. We have 16 year age gap actually in place of 13 years. So the thing about him almost carried away by flood waters of a creek could be put in the right perspective. He was not yet a teener then. Thus, he was not strong enough to withstand the onslaught of the flood waters.

Canibad. This is the trek to the beach. You will find it in October entries.

zondag 1 november 2009

Het feest der overledenen



De eerste en de tweede dag van de maand november zijn de dagen ter herinnering van de overledenen in de Filipijnen.



De meeste mensen in de land bezoeken de plekken in de kerkhofs waar hun geliefden zijn gegraven.

Voor deze evenement hebben we een grote voorbereiding gehad. We hebben een grote tent over de graven van mijn ouders en broer opgericht. Ook, hebben we stoelen, een buffettafel, een bed meegebracht.


Het feest is een soort reünie van familieleden en vrienden. Vaak bezochten we de graven van anderen, familieleden en vrienden.

Voor ons is dit een leuke moment.

Het is een traditie met ons familie om lekker en feestelijke eten te brengen. Dit keer de familie had meer dan 10 gerechten meegebracht inclusie de tussendoortjes en toetjes, water en dranken. We verwachten altijd veel bezoekers om met ons te gaan eten tijdens de avondmaaltijd.

Over het weer overdag, schijnt hard de zon. Na de avondmaaltijd, rond kwart voor acht, begon het te regenen. Daarna kwam de echte honden weer. De mannen moesten de tent snel aanpassen. Eventjes gingen ze naar buiten. Maakten we vast de touwtjes. Zie je me -- de achterkant van mijn T-shirt is nat.

Na ongeveer twee uren is het over. De meeste mensen vertrokken naar huis. Zo deden we ook. Er was een grote file omdat iedereen was ook van plan om naar huis te gaan, behalve mensen die gingen slapen in de kerkhof voor de nacht.